Στην
ελληνική έννομη τάξη, σύμφωνα με το Ν.4074/2012-Φεκ 88Α αναγνωρίζεται ότι η αναπηρία είναι μια
εξελισσόμενη έννοια, η οποία προκύπτει από την αλληλεπίδραση μεταξύ των
εμποδιζόμενων προσώπων και των περιβαλλοντικών εμποδίων και των εμποδίων
συμπεριφορά που παρεμποδίζει την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή τους στην
κοινωνία.
Στο
άρθρο 21 παρ. 6 του Ελληνικού Συντάγματος, τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα
να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική
ένταξη, και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της
Χώρας.
Οποιαδήποτε
διάκριση, αποκλεισμό ή περιορισμό βάσει αναπηρίας, η οποία έχει ως στόχο να
εμποδίσει ή να ακυρώσει την αναγνώριση, απόλαυση ή άσκηση, σε ίση βάση με τους
άλλους θίγει τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η
κινητικότητα- κινητική ανάπτυξη στα άτομα με αναπηρία αποτελεί
